HvA interview met Kim Wannet!

Gepubliceerd op 9 november 2017 « Terug naar nieuwsoverzicht

Jóia Boode, docent biologie in opleiding van de HvA, interviewde onze nieuwe directeur Kim Wannet tijdens een werkbezoek aan het IVKO.

“Openheid is een voorwaarde voor alles”

Kim Wannet, van huis uit econoom en nu, met een open, kunstzinnige toekomstvisie directrice van het IVKO. Altijd al werkte ze met mensen en was ze gefascineerd door hun gedrag. Tijdens haar werk in het bedrijfsleven hield ze zich er veel mee bezig. “Op mijn dertigste raakte ik gefascineerd door de vraag; ‘Hoe kan het dat zoveel slimme mensen eenmaal bij elkaar in een gebouw zulke domme dingen doen?’”

En daar liet ze het niet bij zitten. Een carrière-switch naar organisatieadviseur gaf haar de kans om gesprekken op gang te brengen binnen organisaties over onderwerpen die “er écht toe doen.” Hierbij gebruikte zij veel creatieve opdrachten en nam zij vanuit haar enorme passie voor kunst veel lessen mee naar haar werk. “Zowel bij theater als bij het oplossen van problemen binnen organisaties, gaat het over de regie van interactie.” Zo leerde ze bij improvisatietheater dat je niet mag ontkennen wat je gegeven wordt (aan context) en hoe je vanuit die situatie, de beste oplossing kunt vinden. En dat is iets wat bij bedrijven vaak misgaat volgens Kim Wannet. Mensen ontkennen wat er daadwerkelijk aan de hand is en er wordt niet geluisterd naar elkaar. Door gesprekken aan te gaan en open te staan voor ideeën van anderen, kom je volgens haar veel verder.

Ook andere inzichten uit haar kunst nam ze mee: “Je leert omgaan met frustratie en -in mijn geval-met je eigen gebrek aan talent. Je moet het doen met wat je hebt. Dat maakt het creatieve proces om  tóch tot een product te komen dat voelt als een expressie van jezelf des te interessanter. Dat is een mooie levensles.” Dat is waar haar visie voor IVKO in het gesprek sluipt. “De lessen die ik zelf uit kunst heb gehaald, gun ik iedere leerling. Over jezelf als mens, over interactie tussen mensen en over je eigen plek in de wereld.” Niet alleen individueel wil ze dat proces aan de leerlingen meegeven. Binnen de school wil ze gesprekken op gang brengen en openheid vanzelfsprekend maken. Daarbij hoort volgens haar ook een stukje regie aan de leerlingen teruggeven. Samen nadenken over de inrichting van de lessen, excursies en les-vormen geeft leerlingen de kans om mee te beslissen over wat ze willen leren en hoe. Dat zorgt voor meer motivatie bij leerlingen en een betere aansluiting en communicatie tussen leerlingen en docenten.

Er is echter één ding wat de enthousiaste directrice niet begrijpt: waarom volgens veel mensen talent voor bèta en kunst niet samen kunnen gaan. Zelf heeft ze gymnasium bèta gedaan en dat altijd een geweldige combinatie gevonden met kunst. “Kunst hoeft niet altijd talig of visueel te zijn. Ik zie bijvoorbeeld heel veel relatie tussen wiskunde en kunst. Kunst gaat naar abstractie en het universele; dat is bij bèta net zo. Ik begrijp het onderscheid niet. Poëzie is gecondenseerde taal. Het kan hartstikke abstract en precies zijn, net zoals wiskunde!” 
Op de lange termijn wil ze bèta wellicht een plekje geven in de school, maar op de korte termijn is haar visie duidelijk. Ze wil een cultuur creëren waarin docenten en leerlingen allemaal open met elkaar kunnen praten.
Ondanks dat dit op IVKO al zeer het geval is, is dat haar belangrijkste visie. “Openheid is een voorwaarde om goed met elkaar te kunnen werken. Het is een voorwaarde voor alles.”